ورق استیل بگیر 430
این ورق مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی ناشی از اسیدهای آلی دارد. همچنین در مقابل حرارت تا 870 درجه سانتیگراد و اکسیداسیون تا 815 درجه سانتیگراد، به خوبی مقاومت میکند.
این ورق مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی ناشی از اسیدهای آلی دارد. همچنین در مقابل حرارت تا 870 درجه سانتیگراد و اکسیداسیون تا 815 درجه سانتیگراد، به خوبی مقاومت میکند.
به استیلهایی که در آنها از عنصر نیکل بیشتری استفاده شده و حالت آستنیتی به خود گرفتهاند، استیل نگیر گفته میشود. این ورقها به دلیل وجود همین عنصر نیکل، خاصیت مغناطیسی نداشته و در نتیجه، جذب آهنربا نمیشوند. ورقهای استیل نگیر مقاومت بسیار خوبی در مقابل خوردگی از خود نشان میدهند و گریدهای 304 و 316 از جمله پرکاربردترین انواع این استیل به شمار میروند.
استیل نگیر یا آستنیتی دارای 16 الی 26 درصد کروم و 35 درصد نیکل هستند. از این نوع استیل به دلیل مقاومت عالی در برابر خوردگی، معمولا در ساخت هواپیما و همچنین صنایع غذایی و لبنی استفاده میشود.
ورقهای فولادی ضد زنگ از نوع فریتی را ورق استیل بگیر میگویند. به دلیل وجود آهن با ساختار BCC و فلز کربن و کروم در این ورقها، به راحتی جذب آهنربا شده و از این رو، آنها را استیل بگیر مینامند. 410، 420 و 430 از مهمترین گریدهای ورق استیل بگیر هستند.
استیل بگیر به دلیل مقاومت در برابر فرسودگی، زنگ زدگی و ... معروف شده است و به دو سری 200 و 300 تقسیمبندی میشود. سری 300 دارای دست کم 8 درصد نیکل است؛ در صورتی که در سری 200، نیکل با آلیاژهای ارزانتری مانند نیتروژن و منگنز جایگزین شده است.
استیلهای بگیر با ساختار فریتی دارای خاصیت مغناطیسی هستند. این نوع استیل از افزودن کروم به ترکیب شیمیایی آلیاژ تشکیل شده و با افزودن کربن به عنوان عنصر آلیاژی اصلی سخت میشوند. لازم به ذکر است افزودن کربن به فولاد فریتی باعث تغییر ساختار فولاد به مارتنزیتی شده و اغلب از این فولاد در کاربردهای ساخت کارد و چنگال استفاده میشود.
اصلیترین تفاوت استیل بگیر و نگیر، از زیرساخت متفاوت آنها ناشی میشود. جایی که استیل بگیر از زیرساخت فریتی استفاده میکند و استیل نگیر، از نوع آستنیتی است. ورق آستنیتی در برابر سختکاری و حرارت، مقاومت ندارد و در مقابل، ورق فریتی به خوبی برای این کاربردها، بهینه شده است.
در ادامه، به سایر تفاوتهای این دو استیل اشاره خواهیم کرد:
به فولاد زنگ نزنی که خاصیت جذب توسط آهن ربا را داشته باشد استیل بگیر و به فولاد زنگ نزنی که توسط آهن ربا جذب نشود استیل نگیر می گویند. در حالت کلی (جنبه بازاری) فولاد های زنگ نزن سری ۳۰۰ (مانند ۳۰۴ و ۳۱۶ ) دارای کروم و نیکل هستند که منجر به نگیر بودن استیل می شوند. نیکل از تشکیل ساختار فریتی جلوگیری میکند و این درحالی است که استیل های سری ۴۰۰ تنها دارای کروم است که خاصیت مغناطیسی فولاد زنگ نزن را حفظ می کند. تمامی مقاطع فولاد ضد زنگ مثل ورق، لوله و پروفیل استیل میتوانند در این دو دسته طبقبندی شوند.
به طور عادی فولاد زنگ نزن ۳۰۴ به دلیل اینکه بعد از عملیات حرارتی ساختار آستنیتی دارد، نگیر است. اما در این حال باز ۳۰۴ بگیر هم داریم که به دلیل فرآیند کارسرد تبدیل به فنر با استحکام بالا میشود. ساختار این نوع استیل از آستنیت به مارتنزیت تبدیل میشود که ماهیت فرومغناطیسی دارد.
بهطورکلی، ورق استیل بگیر به سه دسته تقسیم میشود که در انواع ورق استیل 410، 420 و 430 دستهبندی میشوند. ورقهای استیل نگیر نیز در 6 دسته، تقسیمبندی میشوند که برای خرید هرکدام از این مقاطع فولادی لازم است از قیمت ورق استیل مطلع شوید.
به طور کلی، ورقهای استیل بگیر به سه گرید زیر تقسیم میشوند:
استیلهای نگیر کاربردهای گستردهتری نسبت به استیلهای بگیر دارند. برای این منظور کافی است به گریدهایی همچون 304 و 316 که جزو معروفترین فولادهای ضد زنگ آستنیتی هستند اشاره کنیم. بااینحال، این دسته از فولادهای ضد زنگ تنوع بیشتری داشته و مهمترین ورقهای استیل نگیر شامل موارد زیر میشوند:
ورق استیل 304 و 304L
ورق استیل 316 و 316L
ورق استیل 309 و 309S
ورق استیل 310 و 310S
ورق استیل 321
میلگرد استیل یا میلگرد ضد زنگ (Stainless Steel rebar) یکی از پرکاربردترین انواع میلگرد است که در ساخت و ساز مصرف متعددی دارد. این میلگرد از آلیاژ استیل ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ ساخته می شود. میلگرد استیل دارای خاصیت ضد زنگ، ضدخوردگی و ضد آب است به همین دلیل دامنه کاربرد آن گسترده استو می توان از آن در صنایع غذایی، پتروشیمی و نفت استفاده نمود. در این مقاله قصد داریم تمام ویژگی ها و کاربرد میلگرد استیل را بررسی کنی، پس با آهن ملل همراه باشید.
فولاد استنلس استیل یا ضدزنگ به دلیل ترکیباتی که دارد در برابر رطوبت و خوردگی بسیار مقاوم است. به دلیل همین ویژگی، کاربرد انواع لوله استیل در صنعت را میتوانیم در صنایع مختلفی از جمله نفت، گاز، آب و فاضلاب، صنایع غذایی و ... ببینیم. انواع لوله استنلس استیل بر اساس ترکیبات مواد مورد استفاده در آن دارای ویژگیهای بسیاری است که همین مشخصات، درنهایت کاربرد آنها را تعیین میکند
آلیاژهای 304.316.321.410.420.430.309.310.از جمله آلیاژهای استیل به شمار میروند که کاربرد فراوانی دارند و برای ساخت ورق.لوله.و میلگرد مورد استفاده قرار میگرند
استیل 304: معمولی ترین نوع آن است که 18 درصد کروم و 8 درصد نیکل دارد.
استیل 316:در صنایع غذایی و پزشکی رایج تر می باشد که به علاوه آلیاژ کروم و نیکل آلیاژ مولیبدن نیز دارا می باشد.
استیل 321: این نوع آلیاژ سختی کار بالایی دارد و همانند استیل 304 است که تنها فرقی که دارد داشتن آلیاژ تیتانیوم است.
استیل 410:همان اسیتل بگیر می باشد فقط مقاوم در مقابل سایش ولی در مقابل خوردگی مقاومت کمتری دارد.
استیل 420:همان استیل بگیر می باشد فقط قابلیت پولیشی خوبی دارد و صنایع مثل کارد وچنگالکاربرد دارد.
استیل 430:همان استیل بگیر می باشد فقط مقاوم در برابر خوردگیو در درجه حرارتی پایین کاربرد دارد وشکل پذیری بالایی دارد.
استیل 310 و استیل 309 از جمله استیل های نسوز می باشند.
از مزایای انواع ورق استیل میتوان به مقاومت به خوردگی بالا،استحکام حرارتی و برودتی خوب،خواص مکانیکی منحصر بفرد و بهداشتی بودن و تمیز کاری راحت آن اشاره کرد. مقاومت آلیاژهای مختلف استنلس استیل دربرابر خوردگی حفرهای و بین دانه ای خوب است که این امر موجب می شود از آلیاژهای مختلف فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل در کاربردهای استراتژیک و مهم استفاده شود.
زیرا با اینکه قیمت ورق استیل نسبت به نمونه های فولاد کربنی بالاتر است اما چون عمر مفید قطعه و هزینه های نگهداری آن بالا می رود بهتر است در کاربردهای حساس و جاهایی که نیازاست قطعه با مواد دیگر وارد واکنش نشود از ورق استیل استفاده می شود.
همچنین ورق استیل قابلیت بازیافت 100 درصد دارد و در هنگام پروسه ساخت و بازیافت آن آسیب کمتری به محیط زیست وارد می شود و چون استانداردهای جهانی امروزه به سمتی رفته است که فرآیندهای صنعتی تا جای ممکن سازگار با محیط زیست باشد بنابراین استفاده از ورق استنلس استیل به طور چشمگیری افزایش یافته است.